21’nci asır bilgi çağı’ndaki bir devlet gücünü: halkının eğitiminden, aydınının sorgulama kapasitesinden sağlamaktadır.
Rekabetçisinin halkı kadar donanımlı, rekabetçisinin aydını kadar korkusuz olmayan ülkelerin (tam) bağımsız olmaları mümkün değildir. Sadece ham hayal‘dir.
…
Bağımsızlık,
-Rekabetçisi kadar ihtiyacı olan bilgi ve yüksek teknolojiyi üretebilmek;
–İnsanının, ülkesinin, bölgesinin ve dünya gerçeklerinin gerektirdiği derecede kendisine ekonomik manada yetebilmek;
-Bölgesinin ekonomisini ve siyasetini kontrol edecek bir yükseklikte konumlanabilmektir.
…
Bağımsızlık,
– Rekabetçilerinin sivil ve askeri teknolojilerine muhtaçlıkla ters orantılı olduğundan;
– Duygusal zeminde birbirimizi süslü kelimelerle överek ve en küçük bir olayda sokaklara çıkarak; bayrak, parmak sallamakla mümkün değildir.
…
–Bağımsızlık,
-Kazanılan bir güç, sağlanacak bir denge sonucu ile ancak mümkündür.
…
– Muhtaçlık: bağımsızlık değil, “uydu!” olmanın bir sonucudur.
– Bayrak, “bir bez parçası‘dır.
-Onu değerli kılan; altında yaşayan insanların, iman, ideal birliği ile bunları gerçekleştirecek bir gücün varlığıdır.
– “Bir bez parçası!” işte o zaman “Bayrak” olabilmekte ve nazlı nazlı dalgalanmaktadır.
– Neticede “Bayrak”, İman, birlik ve bunları destekleyecek yeterli ekonomik güç demektir.
…
Bugünü anlamak için her zaman olduğu gibi biraz gerilere gidiyoruz.
–Cumhuriyet, Osmanlıya ödetilen bir bedel midir? Sadece Osmanlıya da değil…
-Aaa… Nasıl yani?
– Açıklayalım…
-I.Dünya Savaşı’nda Batılılar, hırslı 3-5 subayı kullanarak Osmanlının tüm mal varlığını, değerlerini paylaşmış, milyonlarca genç/okumuş insanını yoketmiş ve bunu bir “Zafer” olarak mı pazarlamıştır?
